Tenk om magien i eventyra skulle forsvinne? Eller er den allereie i ferd med å bli borte i all støyen frå dei kjappe, flimrande skjermane?

Det er mørkt og dystert, både inni og rundt Tollak til Ingeborg.

Alle kjenner ei mor. I “Mødrevariasjonar” finst mange sjatteringar av mødrer, intenst og leikent formidla med både skjemt og alvor.

Intensiteten til dei fem karakterane på scena gjer et eg gløymer at dette er teater. Eg vert så riven med at eg får ein sterk trong til å forlate salen.

Danske poetar ramlar ut av skapet. Men først ramlar publikum rett inn i den hektiske kvardagen til familien på fire.

Vi lo, og eg grein ein skvett også. Publikum vart grundig lurt, og eg vart flau over kva eg tenkte før vi forstod kva som gjekk føre seg. Eg røper ikkje meir.

Kven har skulda for at ni av ti norske gardsbruk har forsvunne sida krigen? Det enkle svaret er at bøndene gjennom fleire tiår har vore med på nedlegginga av seg sjølv.

Ute i skogen står den mest nusselege, vesle campingvogna du kan tenkje deg. Her bur bestemor. Raudhette er ei snill, men fremmeleg lita dame som kan vere ganske irriterande av og til.

Å, så godt det er å le att! Sjølv om eg legg ein dempar på mine eigne latterkuler når det berre er ni andre i salen.

Frustrasjon og sakn uttrykt gjennom dansing, dunking og skramling med kjørel. Traume frå krig og flukt kjem skyljande som bølgjer. Og ikkje eitt ord vert sagt.

Det er ingen skurkar eller heltar i «Frakt under havet», berre menneske med sterke og svake sider. Dei prøver å gjere rett og skjel for seg. Likevel går det forferdeleg gale.

Lyden av jernbanestasjon har aldri før vore høyrd i Førde. Nokon skal reise ut, andre skal heim. Andre berre er der.

Scena er kvit og kald, det er mest så ein kjenner den isnande trekken frå Jostedalsbreen. Pesten er på veg.

– Alt det gode i meg finst på grunn av deg, seier pappa til Vibeke. Men han seier også: Kvifor kan ikkje du vere som andre ungar?

– Eg vart lurt. Avslørt. Abulkasem lurer alle, og alle lurer Abulkasem. Marit Bendz har sett Jonas Hassen Khemiri sitt stykke “Invasjon” i ny norsk omsetjing på turné til ungdomsskular i Sogn og Fjordane.

– Folk druknar. Poenga druknar. Bårene klukkar meir enn dei bryt. Men likevel er det overveldande. Elementa kryp innunder varmedressen saman med lagnadene, skriv Marit Bendz frå vandreteater i havgapet i Bremanger.

KRITIKK: I Så vakker du er vert både botnlaus sorg og ekstatisk lykke formidla med humor og eit musikalsk følgje som forsterkar alle kjenslene. – Framsyniga viser ein ny generasjon kunstnarar i Sogn og Fjordane, skriv Marit Bendz.

REGIONTEATER: – Kom nærare. Ta oss med. Slepp til lokale talent og ta nye typar risiko. Tips strøymde på då Kultureliten på Pikantloftet drøfta Sogn og Fjordane Teater. Men teatersjefen sjølv var lite lydhøyr, rapporterer Marit Bendz for Scenekunst.no frå debattmøte om SoFt måndag denne veka.